Alle zinnen op scherp in de Dôme

DômeIn het kader van mijn professionele verantwoordelijkheden heb ik regelmatig het genoegen de meest prestigieuze restaurants te mogen frekwenteren. Na mijn recent bezoek aan de Dôme in Antwerpen en de vraag van @JO3RI heb ik beslist om een selectie van deze bezochte restaurants de revue te laten passeren op Nettooor.

Laat ons dan ineens starten met de Dôme.

De Dôme bestaat uit drie onderdelen, het restaurant Dôme, de schaal- en schelpdieren bistro Dôme sur Mèr en de bakkerij/kruidenier Domestic (“Van Dôme voor thuis”). De drie etablismenten liggen vlak bij elkaar in één van de mooiste buurten van centrum Antwerpen, mn de buurt rond de Draakplaats in Berchem, ten oosten van de treinverbinding tss Berchem en Antwerpen Centraal. Het mag duidelijk zijn dat mijn aandacht zal uitgaan naar het restaurant Dôme.

Er bestaat een website van Dôme (en de zusterbedrijven), maar daarop zal je niet veel meer info terugvinden dan de adressen en telefoonnummers (geen reservatie per email!). De Dôme is één van weinige (Michelin) sterrenrestaurants in Antwerpen en doet heel weinig aan reklame, maar moet het vooral hebben van de mond-tot-mond reklame en die blijkt heel krachtig. De Dôme heeft één Michelinster en scoort 16/20 bij Gault Millau.Dôme - de eetzaal

De Dôme bevindt zich in het begin van de Grotehondstraat (n°2) en oogt op het eerste  zicht onopvallend. Het lijkt een gewoon rijhuis (eerste huis op de hoek, half open bebouwing), waar je dient aan te bellen. Je krijgt een hartelijk onthaal en wordt binnengeleid in een ronde eetzaal met een hoge barokkoepel (“Dôme”!). De eetzaal, een gerestaureerd theehuis van het einde van de 19e eeuw, biedt plaats aan een dertigtal zitplaatsen en dit creeërt een knusse sfeer. Ideaal voor een selectief romantische diner of een speciale zakenlunch/diner.

Chef Julien Burlat stelt elke dag een nieuwe menukaart samen en heeft een verfijnde en vernieuwende kookstijl met zeer geraffineerde smaakcombinaties. Ik kan dan ook zeer het ontdekkingsmenu aanraden dat je door een 8 à 10-tal kleinere menu’s doet genieten van de kook- en presentatiekunsten van Chef Julien. De Dôme is gerenomeerd voor zijn uitgebreide wijnkelder. Het is bovendien bijzonder charmant om betrekkelijk onbekende wijnen ‘blind’ geserveerd te krijgen en na de degustatie te horen/zien te krijgen wat je geproefd hebt. Als het budget het toelaat, zou ik dan ook de aangepaste wijnen kiezen … enjoy 😉

Prijzen: (36€) 69€/93€ drank inbegrepen – Kaart: 63€/84€

Peter Fox, de stadsaap van Duitsland

Peter Fox, het meest recente Duitse popsucces heeft me volledig in zijn ban. Peter Fox is de zanger van de Duitse band Seeed en waagde zich vorig jaar aan een solo album “Stadaffe” met dit resultaat. Ik moet eerlijk bekennen dat ik pas een aantal maanden geleden op hem ben opmerkzaam geworden als een aantal BSD-facebook vrienden zijn nummers de hemel in prezen. En inderdaad, ook ik ben gepakt door zijn prachtige melodieën en de diepgang van zijn teksten.

Ik heb alvast twee van zijn catchy nummers uitgekozen en hun teksten even eronder geplaatst. Puur genieten. Alleen van “Haus am See” heb ik een Nederlandse vertaling op de kop kunnen tikken.

 

Hier ben ik geboren en ik loop door de straten!
Ik ken de gezichten, ieder huis en iedere winkel!
Ik moet weg, ik ken hier iedere duif bij zijn naam
Inpakken en wegwezen, ik wacht op een toffe vrouw met een snelle wagen
De zon verblindt me, alles vliegt voorbij
En de wereld achter mij wordt langzaam klein
Maar de wereld vóór mij is voor mij gemaakt!
Ik weet dat ze wacht en ik pik haar op!
De dag staat aan mijn kant, ik heb de wind in de rug!
Een vrouwenkoor aan de rand van de straat dat voor mij zingt!
Ik leun wat achteruit en kijk in het diepe blauw
Sluit de ogen en loop gewoon vooruit

En aan het einde van de straat staat een huis aan het meer
Oranje boombladeren liggen op de weg
Ik heb 20 kinderen, mijn vrouw is mooi
Iedereen komt langs, ik hoef niet naar buiten

In een droom gezien, het huis aan het meer

Ik zoek nieuw land
Met onbekende straten, vreemde gezichten en niemand kent mijn naam!
Alles winnen in het spel met gemerkte kaarten
Alles verliezen, God laat zijn harde, linkse zien
Ik graaf schatten uit sneeuw en zand
En vrouwen beroven me van al het verstand!
Toch heb ik altijd geluk.
En kom ik terug met beide zakken vol goud
Ik nodig de oude vrienden en familie uit
En iedereen begint van geluk te huilen
We grillen, de mamma’s koken en wij zuipen Schnaps
En we vieren de week iedere nacht

En de maan schijnt fel op mijn huis aan het meer
Oranje boombladeren liggen op de weg
Ik heb 20 kinderen, mijn vrouw is mooi
Iedereen komt langs, ik hoef niet naar buiten

In mijn droom gezien, het huis aan het meer

En aan het einde van de straat staat een huis aan het meer
Oranje boombladeren liggen op de weg
Ik heb 20 kinderen, mijn vrouw is mooi
Iedereen komt langs, ik hoef niet naar buiten

Yeah, yeah, yeah, yeah

Hier ben ik geboren, hier word ik begraven
Ik ben doof, heb een grijze baard en zit in de tuin
Mijn 100 kleinkinderen spelen Cricket in het gras
Als ik er zo aan denk, kan ik er amper op wachten

De orginele (Duitse) teksten kan je hier alvast terugvinden.

Ich verbrenne mein Studio, schnupfe die Asche wie Koks.
Ich erschlag’ meinen Goldfisch, vergrab ihn im Hof.
Ich jag meine Bude hoch, alles was ich hab lass ich los. (Eh…)
Mein altes Leben, schmeckt wie ‘n labriger Toast.
Brat mir ein Prachtsteak, Peter kocht jetzt feinstes Fleisch.
Bin das Update, Peter Fox 1.1
Ich will abshaken, feiern, doch mein Teich ist zu klein.
Mir wächst ‘ne neue reihe Beißer wie bei ‘nem weißen Hai. (Hou…)

Gewachst , gedoped , poliert, nagelneue Zähne.
Ich bin euphorisiert, und habe teure Pläne.
Ich kaufe mir Baumaschinen, Bagger und Walzen und Kräne.
Stürze mich auf Berlin , drück auf die Sirene.
Ich baue schöne Boxentürme, Bässe massieren eure Seele.
Ich bin die Abrissbirne für die d-d-d-deutsche Szene.

Hey, alles glänzt, so schön neu.
Hey, wenn’s dir nicht gefällt, mach neu. (Hou…)
Die Welt mit Staub bedeckt, doch ich will sehn wo’s hingeht.
Steig auf den Berg aus Dreck, weil oben frischer Wind weht.
Hey, alles glänzt, so schön neu.

Ich hab meine alten Sachen satt, und lass sie in ‘nem Sack verrotten.
Motte die Klamotten ein, und dann geh ich Nackt shoppen.
Ich bin komplett renoviert, Bräute haben was zu glotzen.
Kerngesund, durchtrainiert, Weltmeister im Schach und Boxen.
Nur noch konkret reden, gib mir ein ja oder nein.
Schluss mit Larifari, ich lass all die alten Faxen sein.
Sollt’ ich je wieder kiffen, hau ich mir ‘ne Axt ins Bein.
Ich will nie mehr Lügen, ich will jeden Satz auch so meinen.

Mir platzt der Kopf, alles muss sich verändern.
Ich such den Knopf , treffe die mächtigen Männer.
Zwing das Land zum Glück, kaufe Banken und Sender.
Alles spielt verrückt, zitternde Schafe und Lämmer.
Ich seh besser aus als Bono, und bin ‘n Mann des Volkes.
Bereit die Welt zu retten ,auch wenn das vielleicht zu viel gewollt ist.

Hey, alles glänzt, so schön neu.
Hey, wenn’s dir nicht gefällt, mach neu. (Hou…)
Hier ist die Luft verbraucht, das Atmen fällt mir schwer.
Bye Bye ich muss hier raus, die Wände kommen näher.
Die Welt mit Staub bedeckt, doch ich will sehn wo’s hingeht.
Steig auf den Berg aus Dreck, weil oben frischer Wind weht.
Hey, alles glänzt, so schön neu.

Schalke is er klaar voor!

schalketag

Wij maken er alvast, naar jaarlijkse traditie, met het hele gezin een uitstap van. Altijd sfeervol en vele activiteiten voor jong en oud en uiteraard de uitgelezen kans om de nieuwe spelers en trainer eens persoonlijk te ontmoeten.

Klik op de foto voor de flyer. Sfeerindrukken volgen later. De tag op twitter is #schalketag.

Update: sfeerbeelden op Flickr.

Kussengevecht in Antwerpen

Met de hulp van Ibis Hotel zetten de TalkingHeads (@joke en @lamazone) een kussengevecht op in het Centraal Station van Antwerpen. Een event op facebook, wat publiciteit in de traditionele en nieuwe media en klaar is kees (naar analogie van het kussengevecht in Amsterdam).

Ik zat zelf op BRBF09 en dus trok Marianne er met de kids op uit om de familie-eer oprecht te houden.

Ik had achteraf tal van leuke video’s verwacht, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik (voorlopig) nog op mijn honger ben blijven zitten. De aandacht die de traditionele media dan weer gaf aan het event maken duidelijk dat TalkingHeads en Ibis in hun opzet zijn geslaagd 😉

Voor meer foto’s zie ook de sets van Clopin, Antwerpenr, Zofie, Dipfico en vele anderen.

Compliments!

Update: Er is eindelijk een degelijk filmpje online gekomen (met klank! 😉 dat ik jullie niet wil onthouden.

The Formac mini disk USB 2.0 400Gb is in the house

De hoeveelheid data neemt bij ons allen de laatste jaren in rasse schreden toe. Diegenen die nog niet hebben stilgestaan bij het verlies van foto’s, videos, muziekbestanden en andere, kunnen zich beter bezinnen voor het te laat is.

SyncBack
Tot een jaar geleden hield ik de belangrijkste bestanden altijd dubbel bij op twee computers. Ik gebruikte hiervoor de freeware versie van SyncBack. Het nadeel van deze werkwijze is de performantie, de betrouwbaarheid van een PC in gebruik en de beschikbaarheid (want de computers staan niet continu aan).

NAS
Om die reden kocht ik me een jaar geleden een NAS (Network Attached Storage) van Dlink (de DNS-323), rustte die uit met twee 500Gb hard disks en zette die in Raid1, zodat ze elkaars mirror zouden zijn. De nadelen leken aangepakt; degelijke performantie en betrouwbaarheid want stand-alone en hoge beschikbaarheid want network attached en niet aan een PC gekoppeld. De PC’s van de hele familie werden met de meegeleverde Memeo Autobackup gebackupped. De software was bij de Dlink meegeleverd en na de trial van een maand heb ik de software online geactiveerd voor minder dan 25€. Ik ben er tevreden van. Alle foto’s, muziekbestanden en videos stonden enkel op de NAS en waren zo voor iedereen makkelijk bereikbaar. Deze bestanden hadden geen backup, maar stonden in mirror, door de Raid1, op twee disken en waren dus extra beschermd. Of niet?

Toen een aantal weken geleden mijn NAS begon raar te doen, ben ik beginnen twijfelen over de graad van bescherming. Ik besefte dat Raid en Backup niet hetzelfde is en elkaar wel kunnen aanvullen, maar niet vervangen. Het document van Hans Jonkers getiteld “Raid en Backup, een theoretische inleiding” kan hiervoor een nuttig naslagwerk zijn.

iBood
Ik nam het zekere voor het onzekere en ging in op een aanbieding van iBood en kocht een USB 2.0 400Gb mini disk van Formac. Voor ik op mijn ervaringen met het toestel inga toch even dit over iBood. iBood heeft elke dag een financieel bijzonder aantrekkelijke aanbieding. De aankoop gaat snel en zonder problemen. Per mail wordt je bestelling bevestigd en wordt je op de hoogte gehouden van de leveringsstatus. De levering kan redelijk lang duren en heeft bij mij twee weken geduurd voor de mini disk, maar dat moet je wellicht in koop nemen. De levering gebeurt via UPS en met de tracker kan je de levering perfect volgen. De verpakking van de mini disk liet persoonlijk wat te wensen over, maar het toestel lijkt de reis zonder kleerscheuren gemaakt te hebben. iBood biedt op haar website een forum aan bij elke promotie en zo kan je ook de ervaringen van andere kooplustigen van hetzelfde toestel goed volgen.

Formac USB drive
Maar goed. Terzake wat de Formac mini disk betreft.

Waarom een USB mini disk van 400Gb? Het kleinood biedt voldoende diskspace om mijn meest waardevolle bestanden te backuppen (ongeveer 100Gb)(wederom met SyncBack). Het laat me toe om eender waar mijn muziekbestanden en foto’s via een lichte en draagbare usb disk mee te nemen (en zonder veel kabel- en voedinggedoe). De Formac USB disk is compact (2.5’), heeft geen externe voeding nodig en is schokbestendig (door een geïntegreerd anti-shock systeem). Is je USB-strick de laatste tijd altijd te klein? I know the feeling 😉 maar nu niet meer.

De Formac Mini Disk wordt geleverd met een Y-USB kabel (rode en zwarte USB uitgang) en that’s all folks. Een miezerige quickstart guide op een A5 blaadje, maar niets anders. De installatie op een windows PC (zoals bij mij) is dan ook een beetje zoekwerk, maar het is me gelukt. De Y-usb kabel is voor oudere 2.0 usb controllers, die met één kabel te weinig voeding zouden geven aan de disk om naar behoren te functioneren. In noodgevallen heb je de mogelijk een externe voeding (optioneel) aan te schaffen en dat probleem te omzeilen. Bij mij was een aansluiting op enkel de zwarte usb kabel voldoende. De disk wordt makkelijk herkend door je computer en met de functie schijfbeheer (configuratiescherm – systeembeheer – computerbeheer – schijfbeheer) kan je de disk makkelijk herkennen (partities definiëren en in NFTS formatteren). Na een format herkend het systeem nog 372,61Gb. Makkelijk is anders en een beperkte handleiding is maar een kleine moeite, want het forum geeft aan dat niet iedereen zo makkelijk zijn weg vindt. De mini disk is – estethisch gezien – mooi en voorlopig geruisloos. Dit is alvast veelbelovend.

Oh Yeah! Rock is back! #chickenfoot

Mijnen Euro had moeten vallen als ik een tweet van @bartbecks zag passeren met de  vraag of er iemand Chickenfoot kende? Als ik vandaag naar de stream van Graspop2009 keek (omdat ik het zelf moest missen) viel mijn mond open als ik Chickenfoot zag en hoorde … Sammy Hagar (De Red Rocker van Van Halen), Jo Satriani (één van de grootste gitaar virtuozen ooit), Michael Anthony (mede oprichter van Van Halen) en Chad Smith (van de Red Hot Chilli Peppers) hadden een nieuwe (tijdelijke/project) band opgericht? Waar heb ik geleefd de laatste weken als zij hun eerste nummer gereleased hebben?

Goed, ik ga mijn schade inhalen. Het album is gedownload en staat op mijn iPod (heavy rotation). Geniet alvast van Oh Yeah, hun eerste nummer.

Wat een project 😉

Er is ook een podcast “12 days of the foot” met interviews bij elk nummer van het album. Een aanrader! Hier de XML en iTunes links.

Een koffietje collega’s? #nescafé

Nescafé

Twee weken geleden werd ik door @stefanvdg van Enchanté gecontacteerd of geinteresseerd was in een paar samples van een koffiemerk die een nieuwe campagne starten. Ik ben geen koffiemaniak, maar ik lust wel een goede kop en stemde in met het idee. Gisteren viel dan een pakje in de bus met 2 gedesignde tassen en drie pakjes Nescafé om te testen.

Nescafé Expresso Nescafé Cappucino Nescafé Frappé

De gedesignde tassen verwijzen naar de momentele actie van Nescafé om zelf je tassen te ontwerpen en de mogelijkheid te hebben om vliegtuigreizen te winnen voor de meest creatieve inzending/design. Alvast een leuk idee! Doe mee en zet je design op Facebook en sprokkel stemmen. Nescafé fanpaginaop Facebook

Ik heb alvast de bovenstaande koffiesmaken toegezonden gekregen. Nescafé Cappuccino … wie herinnert zich niet deze orginele reklame van de Nescafé Cappuccino, nu al bijna twee jaar oud …

 

Voor de koffie hebben ik alvast bedacht dat ik ze thuis ga proberen, maar vooral de collega’s op het werk een de test ga onderwerpen. Op kantoor wordt heel wat koffie verzet en omdat er toch altijd geklaagd wordt over de kwaliteit van de actuele koffiemachines (neen, ik ga geen merken noemen, maar het is geen Nescafé 😉 lijkt het me een goed idee om de collega’s de kans te geven hun oordeel te vellen en deze in de comments te zetten.

Ik ben alvast benieuwd naar de commentaren.

Happy birthday to me in web2.0!!

Wie herinnert zich niet de tijd dat je – op de dag van je verjaardag – nieuwsgierig naar de brievenbus rende om te zien hoeveel kaartjes je gekregen had van vriend en familie. Hoeveel kaartjes krijg je de laatste jaren?

Het valt me op dat vrienden en familie de laatste jaren haast geen fysieke kaartjes meer sturen. Het is een trend die zich al een aantal jaren ingezet heeft – zelf van voor de web2.0 era – en die je ook met kerstmis en Nieuwjaar kan waarnemen. De hele hype (trend volgens anderen) rond sociale netwerken brengt terug een heropleving in de traditie om je naaste te gelukwensen, omdat de drempel (lees moeite) verlaagt en de sociale controle verhoogt is. Je moet niet op het toilet gaan controleren wie er deze week verjaart, geen postzegel kopen, geen brievenbus of postkantoor opzoeken … maar wel een herinneringsmailtje dulden van een facebook app of Plaxo … of plots verhoogde activiteit op de twitter of facebook profile van een vriend. Is het daarom minder oprecht? Is het daarom minder aangenaam? Neen toch, maar je merkt wel dat die vrienden en familieleden die niet ‘geconnecteerd’ of ‘genetwerkt’ zijn in een soort van isolement komen. Maar niet gewanhoopt, ik hou dit niet fanatiek bij en ben niet iemand die dit belangrijk vind. Een vriend ben je voor het leven en je wordt daarin niet afgerekend op het aantal verjaardags-, kerst- of nieuwjaarskaartjes 😉

Hier alvast een overzicht van mijn verjaardagswensen in 2009:
Verjaardagskaarten met de post – 5
Verjaardagskaarten per email – 2
Verjaardagskaarten persoonlijk overhandigt – 2
Persoonlijke wensen (met drie kussen of een stevige handdruk!) – 11 (zou hoger liggen als ik in de week zou verjaren 😉
Per vaste telefoon – 0
Per GSM – 1
Per SMS – 3
Per email – 4
Per chat (facebook, msn, skype) – 0 (afwezig op de dag van verjaardag)
Per Facebook prikbordbericht of comment – 28
Per Facebook email – 4
Per Facebook app – 3 (sorry, deze werden niet aanvaard, omdat ik geen nieuwe apps wil installeren, maar wel gehonoreerd 😉
Per Twitter – 8
Per LinkedIn – 0
Per Plaxo – 3
Totaal – 74

De onderlinge verhoudingen zijn best te begrijpen met mijn lifestream post “Sorry, you can’t be my friend” in gedachte.

Je kan misschien de kaartjes op de schouw missen, maar je kan toch niet ontevreden zijn als meer dan 70 vrienden je feliciteren met je verjaardag? Virtueel of persoonlijk, ik stel het bijzonder op prijs en kijk alvast uit naar jullie eigen ervaringen in dit opzicht.

BEDANKT ALLEMAAL !! xxx