vakantie – Nettooor

Onze vakantie in Euboea, Griekenland #pvwingreece

We waren dit jaar met 6 personen (Caroline zou ons vergezellen) en besloten niet met de wagen warmere oorden op te zoeken voor onze jaarlijkse vakantie, maar een beroep te doen op Ryanair en Airbnb.

Al snel vonden we onze gading in een mooie villa, genaamd Villa Verde in de provincie Euboea, Thessalia Sterea Ellada in het mooie Griekenland. De villa lag aan het strand, op 80’ van Athene en een uurtje van de bergen van Euboea, ook wel Evia genaamd.

De villa leek helemaal zoals beloofd en was een schot in de roos. Voor mijn recensie verwijs ik graag naar Airbnb.

We gingen samen met de familie Verswyvelen en waren dus met z’n elven. We huurden (op voorhand) twee wagens via Sixt aan de luchthaven van Athene. De drukte rond Athene viel bijzonder goed mee, de tolwegen zijn betaalbaar (5-6€ naar Evia) en van de Griekse crisis viel meestal weinig te bespeuren.

Dag 1: Vroege vlucht vanuit Charleroi. Warm onthaal met vers fruit en koel water door de ouders van Elena (de verhuurder). Een verkenning van het huis, een frisse duik in het prachtige zwembad en de obligate aankopen in de lokale Delhaize (AB) en Lidl. We zijn er klaar voor. We gaan pizza uithalen in één van de naburige dorpjes.

Dag 2: We bekomen van de reis en lassen al een rustdag in. Tijd voor de eerste BBQ. Het is bewolkt maar lekker warm. We genieten.

Dag 3: Het wordt warmer. We willen niet te ver te gaan en trekken naar Eretria. De archeologische site is teleurstellend. We besluiten de dijk af te wandelen, iets te drinken met zicht op de zee en tijdig terug te keren voor een zwempartijtje. We dineren laat (het koelt niet af) en genieten van een feestelijke maaltijd van wraps. Zalig!

Dag 4: Chill-dag 😉 We sluiten de dag af met een mojito in het hippe café Mostar, kuieren in de zonsondergang over de dijk van Chalkis en hebben onze eerste authentieke Griekse gerechten. Wat een verwennerij voor een spotprijs (de crisis?).

Dag 5: We trekken al vroeg naar Delhpi, een prachtige archeologische site en museum op 90’ rijden van de Villa Verde. Het is snikheet, maar het is de moeite. We koelen af in het naburige berg stadje Aráchova, doen een korte wandeling (en klim) en eten een hapje met zicht op de bergen.

Dag 6: We ontbijten en genieten van de zelfgemaakte croissantjes van Caroline en Jasmin. Vandaag trekken we naar het strand van Daphne voor het bijzonder heldere water en een kleine waterval. Na een korte en avontuurlijke detour door de bergen (GPS perikelen) arriveren we in de hippe Daphne taverne. Picknick en zwemmen staan op het programma! De waterval blijkt een bergbronnetje. Nice try 😉 ‘s Avonds staat de volgende BBQ op het programma.

Dag 7: Maxim en ik doen de nacht door en trekken om 2u naar de luchthaven van Athene om Caroline huiswaarts te laten keren richting herexamens. Succes Caroline! De dames (en Yarno) gaan shoppen in Athene. Het is snikheet dus ze kiezen voor de geairconditioneerde Mall. De Mall is het grootste gedeelte van de dag bijna leeg en kan door de dames (in soldentijd) makkelijk veroverd worden. De heren blijven weemoedig achter en moeten dan maar wat lezen, Griekse biertjes en wijntjes degusteren en weeral zwemmen. Zucht. We genieten van een goed Grieks wijntje dat Marc in de Lidl ontdekte en we doen aan nachtzwemmen. Het leven kan mooi zijn.

Dag 8: Het programma van de dag: rusten, slapen en chillen. Vroeg BBQtje? Ok. De douche naast de BBQ is verkwikkend tijdens het bakken en de zengende hitte. Even afkoelen in het zwembad en dan naar Chalkida voor een bezoek aan de winkelstraten, een drank en een ijsje op de dijk.

Dag 9: We trekken naar Athene. In Athene kennen ze geen P&R. Dan maar een metro zoeken buiten de stad en naar de Akropolis. In een zengende hitte beklimmen we de Akropolis. We genieten maar weten niet of we eerst moeten puffen of drinken. Een bezoekje aan het Parlement en de wachtaflossing kan er nog vanaf en dan moeten we afkoelen in het nabijgelegen park. Er is nog tijd om het Plaka te veroveren (pittoreske steegjes en ditto winkeltjes), Monasteraki en de lokale vlooienmarkt. Tussendoor steken we een gyroske (binnen in de airco), doen we een leuke terrasje (binnenkoer) en springen eens binnen in het Athens Hard Rock Café (en ja, ik kocht een t-shirt).

Dag 10: Chilldag aan het zwembad met fruit en veel drank. Ik ben nog aan het bekomen van dag 9. ‘s Avonds gaan we, bij ondergaande zon, Grieks eten aan het naburige strand.

Dag 11: We trekken de bergen van Evia in. We bezoeken gezellige bergdorpjes, zoals Steni en Kymi, laten ons doorheen schudden in de bergweggetjes van bedenkelijke kwaliteit (de wagens hebben afgezien), genieten van het adembenemende vergezicht en eten spotgoedkoop en degelijk in een lokaal restaurantje (5€ voor een gevulde pannenkoek of club sandwish en twee drankjes).

Dag 12: onze laatste dag in Villa Verde. We pakken in en genieten van de warmte en het zalige zwembad. Croques als avondmaaltijd. Yammi!

Dag 13: We doen de nacht door, worden uitgewuifd door de ouders van Elena en komen enkele uren later verbouwereerd in België aan … 12 graden, regen, donker, … we proberen nog even terug aan boord te klimmen, maar helaas … back-to-reality.

Voor wie liever prentjes ziet dan ons reisprogramma te lezen … enjoy 😉

Met de Masai door Masai Mara in Kenya

Jambo!

Het is zo lang geleden dat ik dit nog gezegd heb … Marianne en ik hadden als huwelijksreis van onze vrienden een safari in Tanzania en een strandvakantie in Kenya kado gekregen … het was onvergetelijk. Later zouden we nog Marokko en Namibië doen. Het zwarte continent fascineerde ons wel, maar met de komst van de kinderen kwamen de Belgische kust en later Zuid Frankrijk en Italië meer op de voorgrond.

De kids worden groter en misschien is de tijd wel gekomen om hen met de Afrikaanse cultuur en natuur te laten kennis maken? We gaan naar Kenya!

Dag 1: 15 augustus vliegen we op Nairobi en logeren in het adembenemende Southern Sun Mayflair hotel. Een 4-sterren hotel in pre-koloniale stijl dat als startpunt voor onze familiale kennismaking met Afrika en van een 5-daagse safari door Kenya wel kan tellen. Ik vrees dat er niet veel tijd zal overschieten om Nairobi te verkennen, want de volgende dag trekken we reeds het Masai Mara game reserve in.

Dag 2-3: Twee dagen doen we safari’s in het Masai Mara National Park. We verblijven er in het Mara Fig Tree Camp. Een tentenkamp van waaruit we twee safari’s per dag zullen doen met een eigen gids en chauffeur.

Hopelijk krijgen we er nog een deel van de grote trek te zien. Maar ook zo zal het onvergetelijk worden. Dit is het gebied van de Masai krijgers.

Dag 4: We trekken naar de Great Rift Valley en wel Lake Naivasha en verblijven in de Lake Naivasha Country Club. Ik hoop er alvast een blik te mogen opvangen van de vele flamingo’s en nijlpaarden.

Dag 5: We gaan van Lake Naivasha terug naar Nairobi, van waaruit we een lokale vlucht nemen naar Mombasa. Maar niet voor we met onze vleesboeren het bekendste vlees restaurant van Nairobi hebben bezocht, het Carnivore Restaurant.

We verblijven er nog een week aan het Diani strand, 35km onder Mombasa en één van de mooiste stranden ter wereld. Het 4-sterren Southern Palms Beach Resort zal ons stek zijn om te bekomen van de vermoeiende safari’s (3x per dag) en ongetwijfeld schitterende emoties.

Maar vooral om lekker te eten, chillen, zwemmen, snorkelen aan de koraalrifs en misschien doen we nog wel één of andere lokale uitstap naar Shimba Hills of het Mwaluganje Elephant Sanctuary.

Ik hoop er alvast voldoende wifi account points tegen te komen om op tijd en stond verslag uit te brengen en een paar foto’s up te loaden naar Flickr.

Op verlof naar Marina di Venezia

De laatste vijf jaar we steeds naar het uiterste zuiden van Frankrijk geweest. Elke keer weer een heel geslaagde vakantie, maar het was tijd voor iets anders.

We gaan al enkele jaren samen met vrienden uit Ekeren en al snel kwam Italy als nieuwe bestemming boven water. Bereikbaar met de wagen (nog steeds het meest betaalbaar voor grote gezinnen), mooie natuur, prachtige cultuur en de Italiaanse keuken kon groot en klein bekoren.

Na 5 jaar onze vakantie geboekt te hebben met Yellohvillage, werden we alvast ontgoocheld door de kwaliteit en online booking/beschikbaarheidsmogelijkheden van de meeste websites die vakanties in de Italiaanse regio aanboden. Wie hier goede tips heeft is steeds welkom.

Hoe ga je te werk? We zouden starten vanuit het Gardameer. We openden Google maps en zochten de 4 sterren campings in de buurt. We bevraagden onze Twitter en faceboook vrienden en al snel werd de camping Bella Italia als bijzonder degelijk naar voren geschoven. Als je echter drie aparte slaapkamers als eis stelt dan zul je voor Bella Italia nog voor de jaarwisseling moeten boeken, want voor ons bleek het te laat.

Dan maar afdwalen naar Venetië en de Adriatische zee. Om een lang zoekverhaal kort te houden; het werd de camping Marina di Venezia in Cavallino-Treporti. Geen Nederlandstalige website of de mogelijkheid om online de beschikbaarheid te checken. Dan maar op de oude manier (via de telefoon) bij Venueholidays (met dank aan de gesponsorde links van Google). Een camping met drie slaapkamers was nog beschikbaar en de resencies zijn zeer lovend. Maar laat ons even de positieve en minder positieve punten op een rij zetten en wat inzicht geven in ons beslissingsproces.

Positief:

Super bangelijk zwembad (tot 6 verschillende zwembaden)
Dicht aan het strand (10’ wandelen)
4 restaurants op de camping
Uitgebreide supermarkt op de camping + lokale shops (voor de meisjes)
Organisatie van een voetbaltornooi op de camping
Mooie buurt en Venetië zelf op een boogscheut van de camping (de boot naar Venetië is op 10’ rijden van de camping en kost 26€/persoon)
Goedkope fietsverhuur op de camping (25€/week)
BBQ is toegelaten aan de bungalo
WiFi op de camping

Mindere positief:

Hele grote camping (3.000 plaatsen) – maar blijkbaar heel goed georganiseerd en daardoor niet storend
Hele strenge controle en veiligheid – best ok, dan druk je baldadigheden en overlast al snel de kop in
Betalen voor de ligstoelen aan het zwembad (8€/dag/stoel) – jammer, maar er is gras en een handdoek doet het ook
Siesta van 13u tot 16u waardoor alles sluit, incl zwembad en winkeltjes – tijd voor een glaasje wijn, een uitstap naar het strand, een fietstocht, een dutje, een boek, even online gaan, …
Veel Engelse en Duitse toeristen – waar zijn die niet?
Muggen – Hadden we in het zuiden van Frankrijk dikwijls ook. Goede muggestekkers meenemen

Het mag duidelijk zijn dat de minder positieve punten niet opwogen tegen de positieve. Of we ons vergist hebben hoor je in het verslag eind augustus wel 😉

Dit filmpje circuleert alvast op YoTube.

Ik kijk alvast uit naar jullie tips met betrekking to de bezienswaardigheden in de buurt (ook al schaf ik me wel de betrokken Michelingids aan).

Voor wat sfeerbeelden ga je best eens naar de website van Marina di Venezia of naar de foto collecties op Flickr. Eind augustus krijg je hier ongetwijfeld onze eigen indrukken 😉

Onze vakantie in Fréjus loopt op zijn laatste benen

Dag12 trokken we terug naar de rots van Roquebrune voor een rustig kano-tochtje van een halve dag.

We namen 5 kano’s en zouden het ‘De la base au lac de la Roquette’ parcours doen van 6km tot aan de voet van de rots. Aan het einde van het parcours was een klein (warm) meertje (lac de la Roquette genaamd), waar we ons op een zandbankje legden en de kids het meer overzwommen. Super gezellig.

We eindigden de dag in de Buffalo Grill en daar deden de vleesboeren zich tegoed aan al wat de Amerikaanse keuken te vettigs te bieden heeft.

Dag13 wordt onze voorlaatste ‘volledige’ dag. Morgen wordt een rustige waterdag, aan het zwembad van de camping, en beginnen we in te pakken. Woensdagmorgen om 9u wordt de terugtocht dan ingezet. Maar eerst nog even naar Cannes. “Even”, want Cannes ligt maar op een klein half uurtje van Fréjus en nu we in de buurt zijn, kunnen we het toch niet laten om te flaneren op de Boulevard de la Croisette. We genieten van de prestigieuze hotels, de sjieke winkels, de gezellige kleine haven van Cannes en het flanerende gepeupel op de Boulevard. Het is weer een gloedhete dag en het lijkt wel of er bijna geen wind in Cannes is. De waterverkopers doen weer gouden zaken aan onze bende van 14 en we haasten om tegen 18u terug naar de camping zodat we allen nog voor een snelle verkoeling in het zwembad kunnen duiken.

Het is met een beetje weemoed dat we constateren dat het weer bijna ten einde is. We zullen nog met volle teugen genieten van de laatste momenten, maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat we ook uitkijken naar wat koeler weer (-10° is genoeg), opa en oma, onze vriendjes van thuis, de voetbal en ja, zelf het werk.

Het is mooi geweest. Bedankt voor al diegenen die ons avontuur, dit jaar in Fréjus, van ver of van nabij hebben gevolgd. We hopen dat we met ons wedervaren ook een beetje zon en vakantie in jullie huiskamers hebben kunnen brengen 😉

Tot binnenkort!

Ik kies voor Fréjus-Port

Dag10 trokken we, zoals beloofd, naar de kust van Fréjus. Omdat Fréjus-Plage iets te druk is, belandden we iets verder in Ste-Aygus (een deelgemeente van Fréjus), alwaar we onze gading vonden in een klein, maar gezellig strandje. Het strandwater was 28°. De kids konden zich uitleven, afkoelen en hun creativiteit botvieren in het maken van zandkastelen of het zoeken naar glimmende stenen (neen, geen schelpjes ;).

Het blijft frappant dat je op veel publieke (buiten)parkings in Zuid-Frankrijk slecht tot 1,80m binnen kan en ik dus – met m’n koffer op het dak (en bijna 2.20m hoog) een ommetje kan rijden 🙁

Tegen 19u trokken we terug richting thuis, want de twee oudsten wilden hun obligate partijtje voetbal nog spelen op een klein – afgesloten – voetbalveldje op de camping. Het duurde echter niet lang of ze waren beiden terug, want Ruben had een bal pal op de hand gehad en we vreesden even voor een breuk. Wat ijs, wat rust en de zekerheid van een röntgenfoto, wezen op een verstuiking en we hopen dan ook dat hij binnen enkele dagen zijn hand weer als vanouds kan gebruiken. Wellicht zou Marianne een aparte blogpost kunnen schrijven over haar wedervaren aan de spoed van het hospitaal van Fréjus en hun zuiderse kalmte en “soon come” mentaliteit. 😉

Dag11 verkenden we het oude centrum van Fréjus en Fréjus-Port. Persoonlijk vind ik het een gezellig stadje met heel wat ambachtswinkeltjes, maar bijzonder weinig interessante winkeltjes voor de dames in het oude stadsgedeelte. Fréjus-Port is heel pittoresk en heeft een gezellige drukte. Veel winkeltjes en kraampjes, die overgaan in Fréjus-plage (1Km) en het haventje zelf aangenamer maken, dan de pompeuze haven van St-Tropez. Het was weer een warme dag, die gelukkig kon afgesloten worden met het avondzwemmen (tot 22u) in het zwembad van de camping.

Het zal laat eten worden vandaag 😉

Morgen gaan we canoën in Roquebrune.

De Gorges du Verdon is de max!

Dag9. We keken allemaal uit naar de beruchte Gorges du Verdon. We vertrokken om 9.30u en namen de route de Napoleon naar Castellane. Een bijzonder smalle route, waar bij momenten maar één wagen kan passeren en die wel tot de nodige ‘achteruitrij’ tafferelen leidde.

Onze eerste halte was dus in Castellane. Hier zou onze rondrit van de Gorges du Verdon starten. Maar eerst zouden we de kapel Notre-Dame-du-Roc op ons palmares zetten. Een half uurtje stijl klimmen – pal op de middag – bij 41°. Het was geen lachertje, maar we hadden een goede training achter de rug (en veel water), want de Pic du Roux was heel wat zwaarder geweest 😉

Op weg voor het echte werk; de Gorges du Verdon! We kronkelden ons door de bochten en genoten van de vergezichten. Dit is warempel één van de adembenemendste natuurverschijnselen die we al hebben mogen bewonderen. We picknickten in La Palud-sur-Verdon (in de schaduw van de wagen) en zetten onze tocht verder naar Moustiers-Ste-Marie. Een gezellig en pittorek dorpje, tegen de rotswand opgebouwd, waar de faïencekens (keramiek) allom vertegenwoordigd zijn.

Onderweg hadden we in de verte al het Lac de Ste-Croix kunnen vrijwaren en hieraan was geen ontsnappen. Dit zou de afkoeling en verstrooing voor de kids zijn. Ze zwommen en sprongen van de rotsen dat het een lieve lust was. Nog snel een McDo om de dag in schoonheid af te sluiten en iedereen kan voldaan en moe in bed.

Morgen gaan we de kust onveilig maken 😉 Het zeewater is 26° en zou een verademing moeten zijn tov onze eerdere ervaringen met het middellandse zeewater aan de Languedoc-Rousillion waar rond deze tijd de Mistral al is gepasseerd en het water heel wat kouder is.

Samen de Var ontdekken

Dag6 werd een rustige dag op de camping. Wat bijkomende inkopen doen, mails checken (maar niet beantwoorden, leuk ;), wat lezen, … De kids vertrokken van ‘s morgens al naar het zwembad. Wij zouden in de namiddag volgen, want ook al is het aangenaam door de schaduw aan onze bungelo, toch is te zwoel om een hele dag rustig in een ligstoel iets te lezen zonder afkoeling te zoeken. s’Avonds spraken we gezellig af aan de bungalo van Marc en Ann om de verdere gezamelijke activiteiten te bespreken en te keuvelen met een glaasje van de lokale landwijn uit de streek van de Var, waar we verblijven.

Zo spraken we af om op dag7 een tochtje te doen door het hinterland van de Var en een aantal typische pittoreske dorpjes te bezoeken. Omdat we het voor de kids ook wat aantrekkelijk wilden maken zorgden we voor pick-nick en spraken we af dat de zwembroeken mee mochten want we zouden onderweg naar verkoeling zoeken.

Omdat de indrukwekkende Gorges de Verdon later in de week op het programma staan, zouden we Draguignan bezoeken en een korte rondrit doen van de bescheidenere Gorges de Châteaudouble. Draguignan was al iets te groot (en niet echt pittoresk genoeg) voor onze smaak, maar was toch een leuke wandeling waard. We bezochten het Mémorial de Rhône of het Amerikaanse kerkhof voor de gesneuvelden van WOII en passeerden aan de Dolmen (Pierre de la Fée). We beklommen (met de wagen) de Malmont (604m) en genoten, bij een pick-nick, van het weidse zicht over Draguignan en de streek.

De rit rond de Gorges van Châteaudouble is leuk en charmant, maar niets speciaal (lap, we worden al kieskeurig ;). Het dorpje Châteaudouble zelf is best gezellig en héél pittoresk, maar best te mijden over de middag en in de vroege namiddag, want doods (en echt alles dicht). Gelukkig zetten we tijdig de zeilen bij richting Rocquebrune-sur-Argens en konden we in de schaduw van de rots van Roquebrune de kids nog een aantal verkoelende en gezellige momenten gunnen.

De avond werd afgesloten met een gezellig diner in de schaduw van de kathedraal van Fréjus.

Leuke pics op Flickr.

Daguitstap met de boot naar St Tropez

Dag4 zou een rustige dag worden. Broeierig heet en heel dicht bij het zwembad. Vandaag zouden ook Marc en Ann toekomen en we hoopten dat hen te veel verkeersdrukte zou bespaard blijven, maar als ze hun aankomst bevestigden tegen 18.30u, wisten we dat ze er meer dan 15u over hadden gedaan.

Ondertussen probeerden we ons aan het zwembad koel te houden. Veel waterspelen, glijbaanplezier en waterbasket konden niet verhinderen dat de vermoeidheid van de uitstap van gisteren zijn tol vroeg. Yarno en Ruben vielen allebei na een tijdje in slaap aan het zwembad en we beslisten dan ook tijdig terug te keren naar de bungelo en de schaduw en rust op te zoeken.

Dag5 stond in het teken van onze uitstap naar St Tropez. Vroeg uit de veren en naar St Raphaël, waar we met de katamaran (in 50’) naar St Tropez zouden varen. Hiermee bespaarden we ons wat fileleed en parkeerproblemen. Er stond bijna geen wind en het werd een zweterige dag. We dronken gemiddeld 1,5l water per persoon (aan 2,5€/halve liter) en deden het obligate terrasje (aan het Café de Paris) aan de haven van St Tropez (10€/halve liter bier en 5€/frisdrank). Ik zou zeggen “goed voor ene keer”, maar Cannes en Nice staan ons nog te wachten 😉

We genoten van de indrukwekkende boten in de haven, de flanerende snobs en gezellige straatjes en winkeltjes van St Tropez. Het werd een gezellige dag, maar één dag was meer dan genoeg en voor onze persoonlijke smaak is het toch wat té prijzig. Met de katamaran terug tegen 18u (was een te lange dag voor het kleine St Tropez), snel thuis iets eten en dan naar de kinderdisco. Ondertussen ligt iedereen voldaan en moe in bed. Morgen wordt weer een natte, rustige dag … beloofd 😉

Zwoegen in het Massif de l’Esterel

Alle jaren, sinds we met de kinderen naar de Belgische kust gingen, hebben we de afspraak dat we een dag iets voor hen doen (meestal strand of zwembad) en dat de volgende dag dan een uitstap op de agenda staat. We proberen het voor iedereen interessant te houden, maar dat is niet altijd even makkelijk.

Zo ook de derde dag van ons verblijf in Fréjus. We zouden via St-Raphaël de prachtige kustlijn afrijden via de Route du Pic de l’Ours naar het Massif de l’Esterel. Daar hadden we de wandeling van de Cap-Roux gepland. De trip (heen en terug) zou ongeveer 2u30 duren om de beklimming van de Col du Cap-Roux te realiseren.

We starten om 13u aan de camping en zouden aan de voet van de Cap-Roux picknicken (kwestie van krachten op te doen voor de klim). De flessen water waren gevuld, want de zon stond hoog en brandde onverbiddelijk. We zouden echter de verkwikkende bron van Sainte Baume op onze weg vinden met fris drinkbaar water en daar keek alvast iedereen naar uit.

Na een klim van bijna 1,5u bereikten we de top, maar hadden we nergens de bewuste bron kunnen besporen. We genoten echter van het fantastische uitzicht vanop de top (453m) over het massief aan de ene zijde en de vele bootjes in het azuurblauwe water en in de verte het mooie aanzicht van St Raphaël (Argay) en Cannes aan de andere zijde.

Kletsnat van het zweet en bijna door onze hele voorraad aan water zetten we de afdaling in en ontdekten – tot grote vreugde van iedereen – de eerder gemiste bron van Sainte Baume. Na een verdiende verfrissing en de belofte van een ijsje later op de dag trokken we vermoeid terug naar de camping.

Na een stevige hap thuis en een verkwikkende douche vertrokken we voor het beloofde ijsje richting Fréjus-Plage. Elke vrijdagavond is het avondmarkt en vuurwerk (om 22.30u) waardoor het er krioelde van het volk, maar we slaagden erin voor 24u terug op de camping te zijn (of de wagen blijft onverbiddellijk buiten).

De kids gingen zonder zuchten in bed, want ze weten dat het morgen terug hun dag is 😉

Meer foto’s op Flickr.

Morgen komen Marc en Ann toe en zijn we compleet. We zullen alvast het restaurant op de camping voor ‘s avonds (voor 14) inplannen, want we moeten onze wilde verhalen en eerste indrukken van de camping en Fréjus alvast aan hen kwijt.

Wij zijn met vakantie

Ik had al op mijn facebook gemeld dat we een tijdje niet op Twitter of Facebook gingen zijn, maar dat was zonder de Wifi op de camping gerekend. Leuke kans dus om in het verlof toch nog wat te laten horen aan het thuisfront. Ook onze housesitter zal blij zijn te weten wat we allemaal doen.

We vertrokken woensdagmorgen om 3 uur. Na een vlotte rit en zonder enige drukte op de baan waren we om 14 uur al ter plaatse aan onze camping “Domaine du Club Colombier” in Fréjus. Best vlotjes voor 1200 km… De kinderen hielden de temperatuursstijging in het oog. We vertrokken met 14 graden en ter plaatse was het 34 graden (in de schaduw). Niet erg, we kwamen voor de zon!! Kurt en Jessy arriveerden een kwartiertje na ons. Wat een timing.

Bij het inchecken zou al snel blijken dat de (wegwerp)lakens van de camping niet echt ons ding waren. De eerste nacht wisten we al snel dat we die geen twee weken zouden gebruiken. Het eerste op ons lijstje voor de winkel was al genoteerd. Na het inchecken en uitpakken was er nog tijd voor een verkenning van het zwembad. 600m² zwemparadijs voor jong en oud met glijbanen en Stella van het vat (5€/pint).

Een volgende verrassing was dat we onze BBQ voor niets hadden meegebracht. Veiligheid voorop in de streek! Een BBQ op gas kan je huren voor €5 per avond. Daar zullen we wel met de vrienden een paar maal gebruik van maken. Geen houtskool wegens brandgevaar, gelukkig kunnen we Marc en Ann, die nakomen, nog laten weten, dat ze die van hun kunnen thuis laten, maar dat een steengrill welkom is. Ze brengen er enkele mee. Yes!

De tweede dag is traditionele familie aankoopdag (in de Carrefour). Waarom men bij al die supermarchés de inritten voor de parking maar op 2.10m plaatst zal me een raadsel zijn, maar ik blijf ermee sukkelen, want met mijn Thule bak op het dak is de wagen bijna 2.20m hoog. Na de gezellige drukte is het dan ook tijd om te gaan verkoelen in het zwembad. De temperatuur blijft ruim in de dertig graden en ik denk dat ze ons veel in het zwembad gaan aantreffen. 😉

We zullen trachten om regelmatig wat nieuws te posten op de blog en wat foto’s naar Flickr door te zetten. Enjoy 😉